- Kanon Pisma Świętego Nowego Testamentu nie podlega dyskusji. Wszystkie wyznania Chrześcijaństwa przyjmują, że jest to 27 Ksiąg, ani więcej ani mniej.
- Dyskusja na temat Kanonu (zestawu) Pism Świętych Starego Testamentu wynika z przyjęcia bądź traktowania Septuaginty jako Bożego Słowa.
Septuaginta: tłumaczenie Biblii (Stary Testament) z Hebrajskiego i Aramejskiego na Grecki zakończone ponad 100 lat przed Chrystusem. Zostało wykonane w Aleksandrii i nie miało na sobie „pieczęci” autentyczności rabinów Izraela. Łącznie zawiera 52 księgi. - Protestanci nie uznają Septuaginty jako wzorca Kanonu, ponieważ odpowiedzialność za Pisma Starego Testamentu Bóg złożył na Izrael. Wyraźnie mówi o tym Pan Jezus i Apostołowie. [Jn 4:22], [Rz 3:1-2]
- Według tradycji żydowskiej, zgromadzenie 120 Rabinów w miejscowości Jamnia, zatwierdziło po roku 70 naszej ery hebrajski kanon zwany Tanach (24 księgi) równoważny 39 księgom z Septuaginty. Księgi Tanach zostały przez Rabinów uznane (rozpoznane) za Słowo Boże a ich Boskie pochodzenie uznane za bezsprzeczne.
Dlatego protestanci odrzucili 13 ksiąg Septuaginty, które nie są ujęte w Tanach. - Kościół Rzymski i Prawosławny pozostały przy przekonaniu o natchnieniu następujących 8 ksiąg Septuaginty z ww. 13 ksiąg: Tobiasza, Judyty, Machabejska (1 i 2), Mądrości, Mądrości Syracha (Eklezjastyk), Barucha (do której dodano List Jeremiasza) oraz część ksiąg Estery i Daniela nieobecne w Tanach. Ponieważ List Jeremiasza i Księga Barucha zostały połączone, zamiast 8 ksiąg jest 7.
- Pięć pozostałych ksiąg zostało przez kościół Rzymski określonych jako na pewno nie natchnione (3 Księga Ezdrasza, Modlitwa Manassesa, 3 Księga Machabejska, 4 Księga Machabejska, Psalmy Salomona).
- Księgi, wyliczone w pkt 5 są często nazywane deuterokanonicznymi (wtórno-kanonicznymi) ponieważ różnica pomiędzy nimi a 24 księgami Tanach jest dla wszystkich widoczna (styl, spójność doktrynalna, wiarygodność historyczna, oraz to, że Pan Jezus i Apostołowie nie powołują się na te księgi – ciągle zaś cytują księgi obecne w Tanach).
- Jednocześnie warto nadmienić, że rozstrzygnięcie ze strony Kościoła Rzymskiego zapadło na soborze Trydenckim w połowie 16 wieku – jako odpowiedź na “domknięcie” kanonu ST przez protestantów (patrz punkt 4).
- Jako Wynik – Biblia Protestancka zawiera 66 ksiąg (39+27) a Biblia Kościoła Rzymskiego 73 księgi (39+7+27).
Czy nie wiecie, że zawodnicy na stadionie wszyscy biegną, a tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście nagrodę zdobyli. (1 Kor. 9:24)
