Podstawowe Doktryny Chrześcijaństwa

Opublikowano 20 lipca 2013, autor: darek
  1. Bóg
    1. Jest tylko jeden Bóg – Iz 43:10; 44:6,8; Jn 17:3; 1Kor 8:5-6; Gal 4:8-9
    2. Bóg jest Trójcą (jako Ojciec, Syn i Duch Święty) – 2Kor 13:14; 1P 1:2
    3. Nigdy nie było, nie ma i nie będzie innych Bogów – Iz 43:10
    4. Bóg jest Wszechobecny, Wszechwiedzący, Wieczny, Niezmienny, Mądry, Wszechmocny, Święty, Sprawiedliwy, Dobry i Miłosierny, Niezależny od nikogo (suwerenny), jest Prawdą.
    5. Bóg jest Duchem, stworzył wszechświat i życie we wszechświecie, nieustannie sprawuje swoją władzę nad stworzeniem (nazywamy to też opatrznością Bożą).
  2. Wcielenie Syna Bożego
    1. Syn Boży (Słowo; Logos) stał się człowiekiem – Jezusem Chrystusem
    2. Jezus Chrystus począł się z Ducha Świętego a narodził z Dziewicy Maryi
    3. Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem (Synem) – Jn 1:1,14; 10:30-33; 20:28; Kol 2:9; Flp 2:5-8; Hbr 1:8
    4. Jezus Chrystus jest prawdziwym człowiekiem – Flp 2:5-8
    5. Jezus ma w sobie dwie nie wymieszane natury – Boską i ludzką. Nadal jednak pozostaje jednością. To tajemnica podobna do tajemnicy Trójcy Świętej (Pkt 1.B) Kol 2:9; 1Tm 2:5
    6. Jezus Chrystus był i pozostał bez grzechu – 1P 2:22
  3. Osobowość i dzieło Ducha Świętego
    1. Duch Święty jest Bogiem – Dz 5:3-4
    2. Duch Święty nie jest emanacją mocy Bożej ale Osobą – Dz 13:2
    3. Duch Święty prowadzi wierzącego do nieba
  4. Pismo Święte
    1. Pismo Święte jest natchnione przez Boga – 2Tm 3:16
    2. Pismo Święte jest przesłaniem, listem Boga do ludzkości – 2Tm 3:16
    3. Pismo Święte definiuje wolę bożą dla człowieka i obowiązujące prawo moralne
    4. Pismo święte nie może być zmienione, wszystko co zapowiada, spełni się
  5. Człowiek
    1. Człowiek nie jest produktem ewolucji ale został stworzony jako kompletny człowiek, doskonały moralnie, Książę stworzenia – Rdz 1:26
    2. Adam i Ewa byli prawdziwymi ludźmi – Rdz 3:20; 5:1; 1Tm 2:13
    3. Adam i Ewa okazali Bogu nieposłuszeństwo, przez nich grzech wszedł na świat i wszyscy ludzie dziedziczą fatalną skłonność do grzechu, wszyscy zgrzeszyli – Rz 3:23, 5:12
    4. Grzech trwale oddziela człowieka od przyjaźni z Bogiem – Iz 59:2
    5. Zepsucie, choroby i śmierć wkroczyły na świat z powodu grzechu Adama i Ewy – Rz 5:12-15
  6. Odkupienie dokonane przez Jezusa Chrystusa – pojednanie z Bogiem
    1. Zanim nas stworzył, Bóg wiedział, że człowiek wypowie mu posłuszeństwo. Od samego początku ludzkości Stwórca wdrażał plan ratunkowy dla nas. Plan ten  ogniskuje się w osobie Jezusa Chrystusa, Zbawiciela Świata.
    2. Jezus Chrystus umarł za wszystkie nasze grzechy – 1Jn 2:2; 2Kor 5:14; 1P 2:24
    3. Śmierć Jezusa była zapłatą zastępczą za nasze winy, Jezus wziął na siebie moją i twoją karę za grzechy – 1P 2:24
    4. Jezus Chrystus powstał z martwych w fizycznym ciele – Jn 2:19-21, po 40 dniach wstąpił do nieba i zasiadł na tronie chwały.
    5. Tylko Chrystus skutecznie odkupił ludzi – dlatego nie mam innego zbawiciela czy pośrednika do Boga – tylko Jezus
    6. Nie jest możliwe pojednanie się z Bogiem przez dobre czyny, gdybyś chciał stanąć przed Bogiem jako sprawiedliwy – musisz mieć czyste konto – ani jednego grzechu!
    7. Dlatego, że nie ma ani jednego z czystym kontem, ten, kto odrzuca zapłatę Chrystusa za swoje grzechy – nie może być pojednany z Bogiem – Obj 20:11-15
  7. Życie człowieka nie nawróconego (Człowiek upadły, cielesny, naturalny)
    1. Pozostaje pod rządami „Starej natury” – egoistycznej i zbuntowanej przeciwko Bogu, jest bez większych przeszkód manipulowany przez Diabła.
    2. Dotyczy go przymierze uczynków, zawarte przez Boga z Adamem i Ewą, które wymaga od człowieka bezwzględnego posłuszeństwa Bogu. Skutkiem złamania tego przymierza jest przekleństwo i gniew Boży, ciążące na grzeszniku. Śmierć osoby nienawróconej otwiera jej drzwi tylko w jedną stronę – do piekła.
    3. Osoba taka może praktykować religię, jednak nie posiadając żywej wiary w Syna Bożego, żadna z drogocennych obietnic Boże odnośnie zbawienia w Chrystusie, nie ma wobec niego zastosowania.
    4. Do dnia śmierci, dzięki łasce Bożej, możliwe jest jego nawrócenie i zmiana wiecznego przeznaczenia. O tym nawróceniu, jednakże, decyduje Bóg.
      Olbrzymia większość ludzi, którzy wybrali „korzystanie z życia” – odkładając na starość poddanie się Bogu – tej łaski nie doświadczyła.
  8. Życie człowieka nawróconego (Człowiek duchowy, Chrześcijanin):
    1. Przeszedł ze śmierci do życia – poprzez nowe narodzenie z Ducha Świętego.
    2. Przez nawrócenie utożsamił się z Chrystusem w jego śmierci (dla grzechu) i zmartwychwstaniu (do nowego, lepszego życia).
    3. Bóg przyobleka Chrześcijanina w sprawiedliwość Chrystusa – co sprawia, że słuszny Boży gniew zostaje uśmierzony, a co więcej, Bóg bez przeszkód może okazywać wierzącemu swą miłość.
    4. Otrzymał od Boga nową naturę, która kocha Boga i znajduje przyjemność w posłuszeństwie Jemu.
    5. Stara natura została ukrzyżowana z Chrystusem i utraciła moc nad Chrześcijaninem.
    6. Pozostałości Starej natury są w nim jednak obecne i sprawiają, że życie chrześcijańskie jest zmaganiem się i walką. Chrześcijanin popełnia grzech, ale nie trwa w nim tak jak przed nawróceniem.
      Gdy Chrześcijanin popełni grzech – wyznaje go i odwraca się od złego.
    7. Bóg otworzył oczy Chrześcijanina na osobistą grzeszność. Wrażliwość ta pozwala mu dostrzegać coraz bardziej okropność grzechu a zachwycać się pięknem Chrystusa.
    8. Chrześcijanin żyje dla Boga, co powoduje, że jego życie staje się błogosławieństwem dla innych, żyje, jako „stworzony w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków”.
    9. Człowiek nawrócony nie kocha „świata” – tj. wygód, bogactw, przyjemności, władzy czy innych zaszczytów. Porzucił to wszystko, aby bez przeszkód miłować Boga.
    10. Jest powołany do rozgłaszania chwały Boga i zbawienia, jakie zostało nam ofiarowana poprzez wcielenie,  śmierć i zmartwychwstanie Syna Bożego.
    11. Nieodłączną cechą życia Chrześcijańskiego jest duchowy rozwój (wzrost) od dziecięctwa przez młodzieńczość do bycia duchowym rodzicem.
    12. Wytrwanie przy Chrystusie do śmierci jest dowodem na prawdziwość wiary.
  9. Śmierć człowieka
    1. Po śmierci dusza ludzka nie umiera, nie znika, ale trafia przed oblicze Boga i czeka na sąd
    2. Na sąd ostateczny dusza ponownie połączy się z ciałem
    3. Z sądu ostatecznego są dwa wyjścia: do nieba i do piekła.
  10. Sąd Ostateczny
    1. Bóg nieodwołalnie postanowił, że każdy człowiek stanie przed Nim na sąd
    2. Sąd ostateczny nastąpi jako realne wydarzenie dla wszystkich upadłych ludzi i aniołów – 2P 3:7
    3. Wyrokiem Sądu Ostatecznego wszyscy grzesznicy zostaną ostatecznie wrzuceni do piekła – Obj 20:15
    4. Wyrokiem Sądu Ostatecznego Szatan i jego aniołowie zostaną ostatecznie wrzuceni do piekła – Obj 20:10
  11. Piekło
    1. Piekło jest miejscem sprawiedliwej kary dla zbuntowanych przeciw Bogu – aniołów i ludzi – Mt 25:41; Obj 19:20
    2. Piekło jest wieczne – Mt 25:46
  12. Zbawienie (uratowanie od piekła)
    1. Zbawienie jest darem Bożym, ludzie otrzymują je bez zapłaty, jest ono bowiem zbyt cenne, aby za nie zapłacić, nawet w części – Rz 4:5; 6:23; Ef 2:8-9
    2. Zbawienie jest ofertą dla wszystkich ludzi
    3. Zbawienie przyjmuje się przez nawrócenie (upamiętanie z grzechów) i wiarę w Jezusa Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela
    4. Zbawienie jest nazywane nowym narodzeniem i nowym stworzeniem – i jest nim naprawdę
    5. Przemiana zbawionego serca sprawia, że zaczynamy brzydzić się starego życia (własnego buntu wobec Boga, egoizmu) a kochać to, co pochodzi z Boga.
    6. Dobre uczynki i dobre życie są skutkiem i owocem zbawienia.
  13. Powtórne przyjście Chrystusa
    1. Jezus Chrystus powróci na ziemię w sposób widzialny dla wszystkich – Dz 1:11
    2. Gdy Chrystus powróci, wszyscy zbawieni powstaną z martwych aby zawsze być z Jezusem – 1Tes 4:14-17
  14. Niebo
    1. Nastanie nowe niebo i nowa ziemia, w których zamieszka sprawiedliwość – 2P 3:13; Obj 21:1
    2. Niebo i nowa ziemia – to miejsce, w którym człowiek doświadczy pełni szczęścia – ciesząc się przyjaźnią Boga, ludzi i aniołów. Niebo jest wieczne – nie kończy się.
Ten wpis został opublikowany w kategorii Doktryny. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Anti-Spam Quiz: